Dressage Experience

In 2019 ben ik gevraagd omte komen werken als instructeur voor de dressuurruiters van de beroemde Heilan Equestrian Club in Wuxi, bij Shanghai. Samen met andere Nederlandse instructeurs geef ik les aan 24 Chinese ruiters. Deze ruiters geven op hun beurt weer les aan ongeveer 40 show-amazones.

​

Het niveau van de paarden en ruiters was hoger dan mijn verwachting. De beste combinaties reden hun wedstrijden op het niveau van de Lichte Tour. Vol verbazing stelde ik vast dat deze ruiters allemaal relatief kort geleden waren gestart met paardrijden. Allemaal textielarbeiders, aangewezen door hun baas en de oprichter van Heilan Group, Mr Zhou Jianping, om te gaan paardrijden. De meesten hadden zelfs nog nooit een paard van dichtbij gezien.

​

Het gemak waarmee zij nieuwe oefeningen leerden, kwam doordat zij elke dag verplicht twee uur Tai Ji beoefenden. Van oorsprong een Chinese vechtsport, maar een kunst die tegenwoordig veelal wordt beoefend als innerlijke bewegingskunst. De ruiters beschikten over een ongelooflijke lichaamsbeheersing en lenigheid en konden met gemak mijn aanwijzingen opvolgen. Daardoor leerden ze snel en konden zij zich in 4-6 jaar ontwikkelen tot Lichte Tourruiter.

​

Dat heeft mij aan het denken gezet. Samen met mijn collega’s in China hebben wij Chinese Yogales genomen. Wij beschouwden ons zelf als lenige types, maar bleken behoorlijk stijve ledematen te hebben. In Nederland is het verschil met de Chinese ruiters duidelijk merkbaar. Leerlingen die weliswaar meer ervaring hebben met paardrijden, bleken veel lichamelijke blokkades en spanningen te hebben. Dat weerhield hen ervan te groeien met hun paard. Ik heb mijn yogales in Nederland voortgezet en gebruik deze techniek nu in mijn lessen. Het is mijn missie om leerlingen te leren om beter in harmonie te komen met de beweging van hun paard en daardoor te groeien in hun prestaties.